Τίτλος

Οι Παπαγάλοι μου / My Parrots

Τρίτη 29 Νοεμβρίου 2011

Η Σπουδαιότητα του Ήλιου στην Υγεία του Παπαγάλου


Οι παπαγάλοι είναι πτηνά που στο φυσικό τους περιβάλλον εκθέτονται δώδεκα τουλάχιστον ώρες στον ήλιο, είτε άμεσα, είτε υπό σκιά, είτε σε συννεφιά, γεγονός που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την ισορροπημένη πορεία της υγείας τους. Στο συγκεκριμένο άρθρο θα αναλύσουμε την σπουδαιότητα της άμεσης έκθεσης του παπαγάλου μας στον ήλιο, τον τρόπο και τον χρόνο που θα γίνεται η έκθεση αυτή και τέλος τυχόν λύσεις που θα μας βοηθήσουν σε τυχόν έλλειψη άμεσης έκθεσης στο ηλιακό φως.





ΗΛΙΑΚΟ ΦΩΣ & ΒΙΤΑΜΙΝΗ D

Το ηλιακό φως και ειδικότερα οι υπεριώδεις ακτίνες UV-A και UV-B είναι πολύ σημαντικές για την παραγωγή της βιταμίνης D σε όλους τους οργανισμούς και κατ’ επέκταση και στους οργανισμούς των παπαγάλων. Οι παπαγάλοι όταν ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον περιποιούνται τα φτερά τους κατά τη διάρκεια της ημέρας. Όταν το φως του ήλιου πέφτει άμεσα στα φτερά του παπαγάλου και στο δέρμα του δημιουργείται μία χημική αντίδραση κατά την οποία παράγεται το σύμπλεγμα δύο βιταμινών, των D2 και D3. Χημικά είναι δύο λιποδιαλυτές αλκοόλες που σχηματίζονται από την υπεριώδη ακτινοβολία UV-B επί των στερολών που υπάρχουν στο δέρμα του παπαγάλου. Αφού οι δύο βιταμίνες σχηματιστούν, μία αντίδραση, που συμβαίνει στο συκώτι, τις μετατρέπει σε ενώσεις που συμμετέχουν στη μεταβολική απόθεση του ασβεστίου και του φωσφόρου μέσω του  εντέρου από τον οργανισμό του παπαγάλου καθώς και άλλων βιταμινών και αλάτων. Δυστυχώς, ακόμη και εάν υπάρχει μια διατροφή πλούσια σε ασβέστιο και φώσφορο, χωρίς την επαρκή ποσότητα σε βιταμίνη D, τα παραπάνω στοιχεία δεν μπορούν να απορροφηθούν.
Κατά συνέπεια όσων προαναφέρθηκαν η έλλειψη στην άμεση έκθεση σε ηλιακό φως στον παπαγάλο ουσιαστικά αποτελεί διατροφική ανεπάρκεια. Έρευνες έχουν ανακαλύψει ότι το συκώτι των παπαγάλων έχει τη δυνατότητα να αποθηκεύει μικρή ποσότητα της βιταμίνης D3, η οποία είναι αρκετά πιο αποτελεσματική στο να αυξάνει τα επίπεδα αίματος 25(OH)D από την D2. Αυτή η διαδικασία όταν το πουλί ζει στη φύση, το προστατεύει κατά τις περιόδους με πολλές νεφώσεις ή κατά τη διάρκεια του κλωσσήματος, κατά την οποία παραμένει για μέρες εντός φωλιάς χωρίς να εκθέτεται στον ήλιο.



ΕΛΛΑΔΑ: ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΙΔΙΟΚΤΗΤΩΝ / ΚΛΙΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ & ΕΚΘΕΣΗ ΤΩΝ ΠΑΠΑΓΑΛΩΝ ΣΤΟΝ ΗΛΙΟ

Οι οικόσιτοι παπαγάλοι και ειδικότερα αυτοί που διαμένουν σε κλουβιά εντός σπιτιού πολύ συχνά δεν έχουν τα πλεονεκτήματα της άμεσης έκθεσης τους στο ηλιακό φως. Αυτό συμβαίνει για πολλούς λόγους:
•    ως ιδιοκτήτες τα επαγγελματικά ωράρια μας είναι συνήθως πρωινά, οπότε δεν είμαστε σπίτι για να βγάλουμε τα πουλιά με τα κλουβιά τους στο μπαλκόνι για να λιαστούν,
•    το κλίμα μας από τα μέσα φθινοπώρου μέχρι και τα τέλη της Ανοίξεως είναι πιο ψυχρό σε σύγκριση με τα τροπικά κλίματα που έχουν ως είδη τα συγκεκριμένα πουλιά, με συνέπεια να φοβόμαστε μήπως τυχόν και μας κρυώσουν,
•    οι περισσότεροι από εμάς είτε αγνοούμε, είτε δεν έχουμε αξιολογήσει πόσο ωφέλιμος είναι ο ήλιος για τα αγαπημένα μας φτερωτά.
Δυστυχώς, η έκθεση του φτερωτού μας φίλου στον ήλιο, πίσω όμως από τζάμι δεν προσφέρει σχεδόν κανένα όφελος. Τα τζάμια απορροφούν τουλάχιστον κατά 90% τις πολύτιμες υπεριώδεις ακτίνες UV-A & UV-B οπότε δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί η προαναφερόμενη χημική αντίδραση που περιγράψαμε.
Η έκθεση στον ήλιο ενός παπαγάλου που μένει στην Ελλάδα ποικίλει ανάλογα τις εποχές και το κλίμα κάθε περιοχής. Οι πιο ωφέλιμες ώρες για παραγωγή βιταμίνης D είναι οι μεσημεριανές. Το καλοκαίρι όμως καλό θα ήταν να αποφεύγονται λόγω των υψηλών θερμοκρασιών που αναπτύσσονται και οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν πλείστα άλλα προβλήματα στα πουλιά μας. Αν πάρουμε ως άξονά μας την περιοχή του Αττικού λεκανοπεδίου προτείνεται:
•    από αρχές Οκτωβρίου μέχρι αρχές Ιουνίου, ημερήσια έκθεση από μισή ώρα έως τρεις ώρες, κατά προτίμηση μεσημεριανές ώρες και
•    από μέσα Ιουνίου έως τέλη Σεπτεμβρίου, ημερήσια έκθεση από μισή ώρα έως και πέντε ώρες, με προτίμηση τις ώρες 8:00-11:30 και 17:00-19:00.
Καλό θα ήταν σε θερμοκρασίες κάτω των 10 Co  και άνω των 32 Co να μην εκθέτουμε τους παπαγάλους μας σε εξωτερικό χώρο για να μαζέψουν ήλιο γιατί μπορεί να προκαλέσουμε δυσάρεστα προβλήματα στην υγεία τους. Πουλιά που νοσούν (ανάλογα πάντα με την ασθένεια και στο τι μας έχει συμβουλέψει ο θεράπων γιατρός) δεν τα εκθέτουμε στον ήλιο αν οι καιρικές συνθήκες δεν είναι απόλυτα ήπιες (22 Co έως  και  27 Co). Επίσης πουλιά που βρίσκονται σε αδυναμία μετά από ασθένεια ή σε ανάρρωση αποφεύγουμε να τα εκθέτουμε ή τα εκθέτουμε με ιδιαίτερη προσοχή και πάλι σε ήπιες συνθήκες και πάντα με τη σύμφωνη γνώμη του γιατρού που παρακολουθεί το πουλί. Τέλος σε περίπτωση που έχουμε κάνει μπάνιο τους φτερωτούς μας:
•    από το φθινόπωρο έως και την άνοιξη δεν τους βγάζουμε ποτέ την ίδια μέρα που έκαναν μπάνιο και
•    το καλοκαίρι τους βγάζουμε μόνο εφόσον στεγνώσουν καλά.



ΟΦΕΛΗ ΑΜΕΣΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΠΑΓΑΛΟΥ ΣΤΟ ΗΛΙΑΚΟ ΦΩΣ

Η έκθεση του παπαγάλου μας στο ηλιακό φως παίζει καθοριστικό ρόλο στην σωματική και ψυχική του υγεία. Είτε για το ρόλο της σχετικά με την παραγωγή της βιταμίνης D, είτε ως ψυχολογική και συναισθηματική κατάσταση για την διάθεση του πουλιού, κρίνεται ως απαραίτητη και δυσαναπλήρωτη ενέργεια που θα πρέπει να αποτελεί επιδίωξη του κάθε ιδιοκτήτη φτερωτών. Τα συνολικά οφέλη της άμεσης έκθεσης του παπαγάλου μας στο ηλιακό φως είναι:
•    δημιουργία ισχυρών οστών και ράμφους,
•    ενισχύει την παραγωγή φτερώματος,
•    τονώνει το ανοσοποιητικό σύστημα,
•    σκοτώνει μικρόβια και βακτήρια από τα φτερά και το δέρμα,
•    σκοτώνει τη θανατηφόρα ασθένεια / ίωση: PDD (Proventricular Dilatation Disease), από τις επιφάνειες του κλουβιού,
•    μειώνει τις πιθανότητες εμφάνισης ορισμένων μορφών καρκίνου,
•    μειώνει ή εξαλείφει την επιθετικότητα, το άγχος και την κατάθλιψη,
•    ενισχύει την όραση.


ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ
Όπως προαναφέρθηκε η άμεση έκθεση στο ηλιακό φως είναι δυσαναπλήρωτη. Ο καθένας όμως από εμάς σίγουρα έχει πολλά θέματα (ωραρίου, διάθεσης, δυνατότητας) στο να προσφέρει στα φτερωτάκια του τον ήλιο που χρειάζονται. Λύσεις υπάρχουν και ο συνδυασμός τους μπορεί να αποφέρει ένα καλό αποτέλεσμα όσον αφορά την υγεία του πουλιού μας, σε περίπτωση που δεν μπορούμε να παρέχουμε αυτό που θα έπρεπε μέσω του φυσικού ηλιακού φωτός. Χωρίς όμως, και αυτό το τονίζω, να αποτελούν την απόλυτη εξισορροπητική λύση.
•    «Η αίσθηση της φωτεινότητας» στα πουλιά είναι απαραίτητη για την καλή τους διάθεση και ψυχική ισορροπία. Φροντίστε να είναι πάντα σε πολύ φωτεινά δωμάτια κατά τη διάρκεια της ημέρας είτε κοντά σε τζάμια για να βλέπουν τη φύση.
•    «Διατροφή πλούσια σε βιταμίνη D», η οποία καλό θα ήταν να λειτουργεί και συμπληρωματικά με την άμεση έκθεση στον ήλιο. Η πρόσληψη βιταμίνης D μέσω της διατροφής σίγουρα βοηθάει πολύ στην περιοδική, άμεση έκθεση στον ήλιο. Οι τροφές που λειτουργούν ως καλύτερες πηγές βιταμίνης D για τους παπαγάλους μας είναι: α) τα λιπαρά ψάρια (σολομός, τόνος, ρέγκα, σαρδέλα), β) το συκώτι, γ) το αβγό, δ) ορισμένα εμπλουτισμένα τρόφιμα που δεν περιέχουν παράλληλα ζάχαρη (δημητριακά πρωινού, ρύζι, γιαούρτι) και ε) pellets που περιέχουν βιταμίνη D (Harissons, Zupreem, Hagen, Roudybush). Η βιταμίνη D είναι λιποδιαλυτή, άρα χρειάζεται οπωσδήποτε λίπος για να απορροφηθεί και συνεπώς το γιαούρτι καλό είναι να κυμαίνεται σε λιπαρά μεταξύ 2% -3%. Οι τροφές που αναφέραμε παραπάνω και δεν δίνονται ωμές, καλό θα είναι να προσφέρονται στην βραστή τους μορφή χωρίς αλάτι και άλλα καρυκεύματα.
•    «Εξωτερικά εξοπλισμένα κλουβιά στην αυλή ή την βεράντα». Ειδικά τους ήπιους μήνες η συγκεκριμένη λύση είναι ιδιαίτερα εξυπηρετική όταν λείπουμε από το σπίτι και δεν μπορούμε να μπαινο-βγάζουμε τα πουλιά μας έξω. Βασικό στοιχείο αυτών των κλουβιών είναι να διαθέτουν μόνωση και σημείο μέσα στο κλουβί σκιερό, ασφάλεια στο άνοιγμα οποιασδήποτε εξόδου διαφυγής, ανθεκτικά κάγκελα σε πιθανή επίθεση από αρπακτικά.
•    «Ειδικές λάμπες υπεριωδών ακτινών UV-A & UV-B», τις λεγόμενες full spectrum lamps. Οι λάμπες αυτές είναι ιδιαίτερα χρήσιμες σε περίπτωση που η διαμονή μας είναι σε περιοχές με κλίμα ιδιαίτερα κρύο, βροχερό και συννεφιασμένο. Σε συνδυασμό με διατροφικό εμπλουτισμό βιταμίνης D και φωτεινότητα στο δωμάτιο που ζει ο παπαγάλος είναι μία σχετικά επαρκής λύση.





Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Ο Δεκάλογος του Παπαγάλου


01. ΘΕΛΕΙΣ ΝΑ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ ΠΑΠΑΓΑΛΟ? - ΣΚΕΨΟΥ ΠΡΙΝ ΜΕ ΑΓΟΡΑΣΕΙΣ
Επίδοξε ανθρώπινε σύντροφέ μου πρέπει να διευκρινίσω: δεν είμαι κατοικίδιο τύπου σκύλου, γάτας, χάμστερ κλπ κλπ. Μπορεί πλέον να γεννιέμαι σε πτηνοτροφεία αλλά μέσα μου κρύβω τη φύση του τροπικού δάσους, της σαβάνας ή της ζούγκλας. Οι ανάγκες μου μπορεί να μην είναι από πλευράς σου ορατές και να πρέπει να προσπαθήσεις για να μου τις καλύψεις. Χρειάζομαι τον χρόνο σου, την αγάπη σου, την στοργή σου, την προσοχή σου. Φρόντισε να μάθεις για μένα και το είδος μου, να συζητήσεις, να ρωτήσεις, να ψάξεις. Επίσης καλό είναι να γνωρίζεις ότι εκτός από το κόστος χρόνου θα υπάρξει και οικονομικό κόστος συντήρησής μου... μην το πάρεις αψήφιστα!! Τέλος, διευκρινίζω τα κολπάκια που σου αρέσουν στους άλλους παπαγάλους ΜΑΖΙ θα τα μάθουμε. 


02. ΦΡΟΝΤΙΣΕ ΝΑ ΕΧΩ ΟΣΟ ΤΟ ΔΥΝΑΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΧΩΡΟ

Αν θα ήμουν στο φυσικό μου περιβάλλον θα πετούσα, θα είχα τη φωλιά μου σε δέντρα και θα απολάμβανα στο απόλυτο την ανεξαρτησία μου. Η υποχρέωσή σου λοιπόν είναι να προσπαθήσεις να μου προσφέρεις έναν χώρο για να ζήσω ευτυχισμένος. Το κλουβί μου είναι το καταφύγιο μου... όσο μεγαλύτερο τόσο το καλύτερο, να μπορώ να τεντώσω με άνεση τα φτερά μου σαν ξυπνήσω. Λειτουργεί επίσης εν μέρει και ως χώρος διασκέδασης και απασχόλησης, άρα μην ξεχάσεις να το εξοπλίσεις με παιχνίδια, κούρνιες, έξυπνες κατασκευές. Αν θες να χαίρομαι τρελά, φρόντισε να μου παραχωρήσεις ένα ασφαλές δωμάτιο για τις πτήσεις μου και ένα ενδιαφέρον playstand με παιχνίδια μου, για να μη χαλάω τα δικά σου αντικείμενα και μετά στεναχωριέσαι ή μη δηλητηριαστώ από αυτά και στεναχωρηθείς διπλά.


03. ΔΙΑΣΦΑΛΙΣΕ ΜΟΥ ΜΙΑ ΙΣΟΡΡΟΠΗΜΕΝΗ ΚΑΙ ΥΓΙΕΙΝΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ
Τέρμα οι μύθοι... δεν τρώω μόνο σπόρους και φιστίκια. Με ξετρελαίνουν, αλλά αν ρωτούσες τους γονείς μου θα τους έβρισκες πλήρως αντίθετους. Χρειάζομαι ποικιλία διατροφικών στοιχείων, διάβασε, μάθε, ρώτα. Premium pellets και μίγμα σπόρων, φρέσκα λαχανικά και φρούτα, πρωτεΐνες και ασβέστιο, άμυλο, ξηρούς καρπούς. Αν όλα αυτά είναι σε καλή ισορροπία και αναλογία δεν χρειάζομαι βιταμίνες, παρά μόνο σε περιπτώσεις όπως "αλλάζω ρούχο", "βγαίνω πονηρό ραντεβού", "είμαι στην ανάρρωση" κλπ κλπ. Μην πτοείσαι όταν πάω να φάω από το πιάτο σου... βάλε με στη θέση μου, γιατί το αλάτι, η ζάχαρη και τα τηγανιτά απαγορεύονται δια ροπάλου στη διατροφή μου. Τρελαίνομαι για στάνταρ ωράριο γευμάτων και αυτό μην το ξεχνάς. Φρόντισε να βρεις τι είναι τοξικό και δεν πρέπει ποτέ να δοκιμάσω. Τέλος, το καθαρό πόσιμο νερό είναι το α και το ω για τη διατροφή μου.

04. ΜΗ ΜΟΥ ΣΤΕΡΕΙΣ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΜΟΥ
Ναι ... έχω μεγαλώσει σε πτηνοτροφείο, ή στη θερμή αγκαλιά ενός ευγενούς εκτροφέα και μετά στη δική σου αλλά η φύση μου είναι συνυφασμένη με τη λογική του "σμήνους" και αυτό πρέπει να το έχεις πάντα στο μυαλό σου. Ξεκαθαρίζω... δεν είμαι το απωθημένο σου, δεν είμαι το παιδί ή ο κολλητός ή ο σύντροφος που δεν έχεις, απλά είμαι ένας νοήμων παπαγάλος που μπορούμε να συμβιώσουμε υπέροχα, ειδικά αν γίνουν και από τις δύο πλευρές κατανοητοί οι κανόνες συγκατοίκησης. Βέβαια επειδή είμαστε διαφορετικό είδος (αυτό ποτέ μην το ξεχνάς) χρειάζεται, από την στιγμή που με επέλεξες, να με κοινωνικοποιήσεις. Είμαι ένα ζωντανό, νοήμον και αισθαντικό ον. Παράλληλα όμως, είμαι ένα ον που ανάλογα με τα βιώματά μου εμπιστεύομαι δύσκολα. Η επαφή μας δεν απαιτείται να είναι πολύωρη, αλλά επιβάλλεται να είναι ουσιαστική. Ας μάθουμε μαζί να περνάμε όμορφα και δημιουργικά. Πρέπει να βάλεις στη διαδικασία να αποδέχομαι τους φίλους σου (εννοείται βέβαια ότι δεν θα κάτσω να γίνω αξεσουάρ στα χέρια τους) και σαφώς τους ανθρώπους που θα με φροντίζουν παράλληλα με εσένα ή όταν εσύ απουσιάζεις. Μην το ξεχνάς αυτό... πρέπει από την αρχή να ξέρω ότι δεν είμαστε αυτοκολλητάκια και κάποια στιγμή θα είσαι εκτός... μάθε το μου όσο πιο νωρίς γίνεται.

05. Η ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΑΡΧΟΝΤΙΑ
Το ξέρω... τα κάνω όλα μαντάρα!!! Πετάω το φαγητό μου ή το νερό μου κάτω, διαλύω τα παιχνίδια μου, φτερά, πούπουλα και σκόνη είναι πλήρως ορατά στους χώρους που βρίσκομαι. Παρόλα αυτά λατρεύω την καθαριότητα και πάνω μου και στο κλουβί μου και στο χώρο μου, παράμετρος σημαντικότατη για την υγεία μου και τη μακροζωία μου. Θα βρούμε μαζί τι είδους μπάνιο μου αρέσει και θα ρωτήσεις πόσο συχνά ανά εποχή. Το κλουβί μου αν μπορείς καθημερινά να καθαρίζεις τον πάτο και κάθε 15 να του κάνεις γενική θα σε παραδεχτώ. Για το χώρο δε ζητάω ιονιστή αλλά ένα καλό ξεσκόνισμα, σκούπισμα και σφουγγάρισμα το θεωρώ απαραίτητο.

06. Η ΥΓΕΙΑ ΜΟΥ...
Ξεκαθαρίζω, ένα από τα πρώτα πράγματα που θα πρέπει να διασφαλιστούν είναι ο γιατρός μου (πτηνίατρoς ή κτηνίατρος που γνωρίζει φυσιολογία πτηνών). Από τη φύση μου είμαι είδος που "κρύβω" την ασθένεια μου και όταν φτάσεις σε σημείο να διαπιστώσεις αρνητικά συμπτώματα μπορεί να είναι πλέον πολύ αργά. Η παρατηρητικότητά σου και η άμεση συμβουλή του ειδικού θα λειτουργήσει σωτήρια για τυχόν δυσάρεστες εκβάσεις στην υγεία μου. Επισημαίνω το αυτονόητο... ο σωστός και καλός γιατρός δεν μπορεί να αντικατασταθεί από κανέναν άλλο φιλόζωο-ενημερωμένο-εμπειρικό φίλο σου που κάνει διαγνώσεις και δίνει συνταγές. Αν δεν μπορείς να μου προσφέρεις γιατρό... άστο ίσως θα ήταν καλύτερα να ξανασκεφτείς την απόφασή σου να ζήσουμε μαζί και σ' αυτό είμαι κάθετος, γιατί με την υγεία μου δεν παίζω.

07. ΤΙΜΩΡΙΑ ΜΕ ΤΙΜΩΡΙΑ ΔΙΑΦΕΡΟΥΝ... ΠΡΟΣΕΞΕ
Ας διευκρινίσουμε κάτι... επειδή δεν κάνω αυτό που θα έπρεπε ή μου έχεις πει, μπορεί να μη σημαίνει ότι σε παρακούω αλλά ότι δε σε έχω κατανοήσει. Μη με τιμωρήσεις ασκώντας βία φραστική ή σωματική πάνω μου. Εκπαίδευσέ με, δώσε μου χρόνο, επιμονή και υπομονή. Σου εκμυστηρεύομαι ότι είμαστε ευγενή πλασματάκια και τη βία την εισπράττουμε στο δεκαπλάσιο και αν γινόμαστε επιθετικοί είναι για να προστατευτούμε ή να προστατέψουμε.

08. ΜΑΘΕ ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΜΟΥ
Σου φαίνεται περίεργο που τρίζω το ράμφος μου, που φωνάζω μόλις δω το πρώτο φως της μέρας, που πετάω την τροφή μου ή το νερό μου, που φουσκώνω το φτέρωμά μου κλπ κλπ. Αν έχεις την απαίτηση να εκπαιδευτώ για να καταλάβω το δικό σου τρόπο επικοινωνίας, έχω την απαίτηση να αποκωδικοποιήσεις και το δικό μου. Επειδή δεν εκφράζω με προτάσεις αυτά που νοιώθω δεν πάει να πει πως δε επικοινωνώ με τον τρόπο μου μαζί σου. Δες το σώμα μου, τις κινήσεις, τις συμπεριφορές μου, τις συνήθειές μου, πότε κάνω τι... κοινώς αποκωδικοποίησε την "γλώσσα του σώματός μου".

09. ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕ ΜΕ ΩΣ ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ
Κάθε παπαγάλος είμαστε και μία ξεχωριστή περίπτωση ... με την προσωπικότητά του, με τις ιδιορυθμίες του, με τις δεξιότητές του, με τα βιώματά του, με τις συνήθειές του, με τις προτιμήσεις του. Μην κάνεις το λάθος να γενικεύεις και να παγιώνεις καταστάσεις και συμπεριφορές που με αφορούν προσωπικά. Σίγουρα υπάρχουν κάποιες γενικές αρχές, αρκεί να προσαρμοστούν στις δικές μου παραμέτρους.

10. ΔΕΙΧΝΕ ΜΟΥ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ
Όσα και να είπα παραπάνω για τις σωστές ισορροπίες στην σχέση μας και την αποφυγή λανθασμένων προεκτάσεων στο φτερωτό άτομό μου, ας περιγράψω και αυτό που νοιώθω κι εγώ από πλευράς μου. Σαν φτάσω στο σημείο να σε εμπιστευτώ και να σ' αγαπήσω και παράλληλα δεν έχω κάποιο ομόαιμο φιλαράκι για να παίρνω και δίνω αγάπη και στοργή, να ξέρεις ότι θα φάω "κόλλημα" μαζί σου. Ως μονογαμικό είδος, δίνομαι κατά αποκλειστικότητα σε αυτούς που αγαπώ και απαιτώ το ίδιο. Θα σου κάνω ζηλίτσες, θα απαιτώ την προσοχή σου και τον χρόνο σου, θα επιζητώ την στοργή σου, τα χάδια σου και την αγάπη σου. Σε παρακαλώ μην είσαι φειδωλός. Μη λείπεις πολλές ώρες και μένω μόνος μου. Σαν βρεις ή σου προκύψει καινούρια ασχολία (επάγγελμα, χόμπυ) ή συνθήκη (σύντροφος, γάμος, παιδί) ένταξέ με σε αυτές και μη με υποβιβάσεις. ΘΑ ΠΛΗΓΩΘΩ. Μαζί θα βρούμε τις ισορροπίες για να είμαστε και οι δύο βιώσιμοι. Δες λίγο από την οπτική μου... με πήρες, μου πρόσφερες τόσα, σε εμπιστεύτηκα, σε αγάπησα... μη με βάλεις ποτέ σε δεύτερο επίπεδο στην αγάπη σου και στην προσοχή σου. Στη φύση μου είναι να απαιτώ την αγάπη που μου ανήκει.


Τετάρτη 9 Νοεμβρίου 2011

Υιοθέτηση Παπαγάλων / Re-Homing

...και ζήσανε αυτοί καλά κι εμείς καλύτερα...

...τι όμορφο τέλος για τα παραμύθια των παιδικών μας χρόνων...


Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας σκέψεις και προβληματισμούς για την έννοια του re-homing σε παπαγάλους συντροφιάς, ορμώμενη από τις δικές μου περιπτώσεις υιοθέτησης (Μέμος = εγκαταλελειμένος από τους πρώτους ιδιοκτήτες γιατί δε μίλησε μέχρι 1,5 ετών, Carlos = αδυναμία δεύτερων ιδιοκτητών να τον φροντίσουν, Νιόνια & Harry = θάνατος πρώτου ιδιοκτήτη).

Η έννοια του "re-home" για τους παπαγάλους πρωτοχρησιμοποιήθηκε στις ΗΠΑ τις αρχές της δεκαετίας του '80. Με απλά λόγια re-home είναι η υιοθέτηση ενός παπαγάλου από δεύτερους, τρίτους ... ιδιοκτήτες. Οι αιτίες που μπορεί να οδηγήσουν ένα παπαγάλο να αλλάξει ιδιοκτήτες είναι πολλές:
  • θάνατος προηγούμενων ιδιοκτητών
    Οι παπαγάλοι μεσαίου και μεγάλου μεγέθους είναι πουλιά με μέσο όρο ζωής άνω των 50 ετών, ειδικά αν οι συνθήκες διαβίωσής τους (διατροφή, καθαριότητα, ψυχαγωγία, κλουβί διαμονής) είναι καλές. Αυτό σημαίνει ότι το αγαπημένο μας πουλί μπορεί να ζήσει περισσότερο από ότι εμείς. Αυτό πρέπει να το έχουμε πάντα στο μυαλό μας, όχι για να μας προκαλεί άγχος, αλλά αντιθέτως για να λειτουργήσει ως οδηγός στην κοινωνικοποίηση του φτερωτού μας. Ένα πουλί που δεν το έχουμε μάθει να είναι αποκλειστικά δεμένο με εμάς ως ιδιοκτήτες, έχουμε κάνει πιο εύκολη τη διαδικασία του re-homing αν και εφόσον χρειαστεί. Οι παπαγάλοι είναι υψηλής νοημοσύνης πουλιά, με έντονο συναισθηματισμό αλλά και με ανεπτυγμένο το ένστικτο της επιβίωσης. Ως ιδιοκτήτες επιβάλλεται να τους συντηρούμε την ιδέα "... και εγώ αν φύγω... εσύ θα ζήσεις...", είτε την χρησιμοποιούμε για να λείψουμε σε ένα επαγγελματικό ταξίδι ή σε διακοπές, είτε για ταξίδι που δε θα ορίσουμε εμείς.
  • συνειδητή αμελής φροντίδα από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες
    Κάποιοι, είτε γιατί είναι της μόδας, είτε γιατί τους χάρισαν, έχουν έναν παπαγάλο... που "κάποιοι από αυτούς" δεν είχαν καμία όρεξη να τον έχουν. Αυτό είναι μια πραγματικότητα που τη συναντάμε συχνότατα σε περιπτώσεις σκυλιών ή γατιών και πλέον και στην κατηγορία των πουλιών. Αυτοί λοιπόν οι "κάποιοι" συνήθως αδιαφορούν ουσιαστικά για τον παπαγάλο τους, όσον αφορά τη διαβίωσή του, την εκπαίδευσή του, την ψυχαγωγία του. Συνήθως δημιουργούν πουλιά με προβληματικό χαρακτήρα που στη συνέχεια δεν τα ανέχονται ούτε οι ίδιοι. Στην καλύτερη των περιπτώσεων αυτοί οι "κάποιοι" ψάχνουν να το δώσουν το πουλί και πιστέψτε με, είναι η καλύτερη εκδοχή για το πουλί, γιατί του δίνουν τη δυνατότητα να βρεθεί ένα σπιτικό που θα το υιοθετήσει συνειδητά. Δυστυχώς ένα μεγάλο ποσοστό από τις περιπτώσεις αυτής της κατηγορίας είναι πουλιά που οδηγούνται σε αργό θάνατο, είτε από κατάθλιψη, είτε από παραμέληση της διατροφής τους, είτε από αμελή καθαριότητα. Τα πουλιά αυτά συνήθως έχουν δύσκολο re-homing και οι ιδιοκτήτες που θα τα αναλάβουν θα πρέπει να διαθέσουν πολύ από την ενέργειά τους και την εξυπνάδα τους για να κερδίσουν την εμπιστοσύνη ενός πουλιού που έχει μεγαλώσει με απόρριψη, ως ανεπιθύμητο και πολλές φορές γνωρίζοντας και την ανθρώπινη βία. Πολλοί θεωρούν ότι είναι πολύ δύσκολο να "κοινωνικοποιήσει" κάποιος ένα ενήλικο πουλί, το οποίο πλέον έχει "κατασταλάξει" σε τρόπους συμπεριφοράς. Πιστέψτε με και μιλώ εκ προσωπικής πείρας είναι δύσκολο αλλά κατορθωτό!!!! Αγάπη, υπομονή, στοργή, φροντίδα, θαυμασμός, επικοινωνία και πάνω από όλα... χρόνος είναι τα "χρυσά βέλη" στη φαρέτρα μας για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του φτερωτού και να τον πείσουμε ότι υπάρχουν άνθρωποι που ξέρουν να αγαπούν.
  • μη εκπλήρωση των προσδοκιών των προηγούμενων ιδιοκτητών
    Πολλοί παίρνουν έναν παπαγάλο για τις δυνατότητες που έχει η φυλή του (δυνατότητα ομιλίας και μίμησης, ομορφιά, κοινωνικότητα, εξυπνάδα, εύκολο χαρακτήρα κλπ κλπ). Πολλές φορές όμως τα λεγόμενα "χαρακτηριστικά" δεν βγαίνουν πάντα την ώρα που εμείς τα θέλουμε ως ιδιοκτήτες ή ακόμα χειρότερα δεν τα καλλιεργούμε για να βγουν. Οι εν λόγω λοιπόν ιδιοκτήτες "αλλάζουν" (αυτό ποτέ μου δεν μπόρεσα να το αποδεχτώ!!!!) τα πουλιά τους για να δοκιμάσουν την τύχη τους με άλλα... πιο έξυπνα, πιο όμορφα, πιο κοινωνικά, πιο ομιλητικά. Τη λογική του αναλώσιμου η ευφυία ενός παπαγάλου την εισπράτει στο έπαρκο με αποτέλεσμα φαινομενικά αντικοινωνικό χαρακτήρα. Αυτά τα πουλιά στη διαδικασία του re-homing είναι επιφυλακτικά και ιδιαίτερα προσεχτικά στο να μην εκτεθούν αρνητικά. Άρα οι ιδιοκτήτες που θα αναλάβουν μία τέτοια περίπτωση θα πρέπει συνεχώς να επιβραβεύουν όλες τις προσπάθειες, χωρίς να δείχνουν στεναχώρια ή ανησυχία σε τυχόν αποτυχίες του πουλιού.
  • αλλαγή στις συνθήκες διαβίωσης των προηγούμενων ιδιοκτητών
    Όταν υιοθετούμε ένα πουλί δεν μπορούμε από την αρχή να προβλέψουμε τις τυχόν αλλαγές στις συνθήκες της ζωής μας, για παράδειγμα: μετοίκηση, αλλεργίες με τα πουλιά, μικρά παιδιά, οικονομικά προβλήματα, έλλειψη χρόνου ή χώρου, προσωπικές ασθένειες κλπ κλπ. Αυτά συμβαίνουν και είναι μέσα στο πρόγραμμα ακόμα και των πιο προγραμματισμένων από εμάς. Συνήθως οι ιδιοκτήτες αυτοί που κατά τ' άλλα αγαπάνε τα πουλιά τους αλλά δεν μπορούν πλέον για τους χ λόγους να τα φροντίσουν, ψάχνουν να βρουν καλούς ιδιοκτήτες για τα φτερωτάκια τους. Τα πουλιά αυτά επειδή συνήθως έχουν μεγαλώσει και κοινωνικοποιηθεί με αγάπη και φροντίδα δεν είναι πολύ δύσκολες περιπτώσεις, απλά χρειάζονται τον χρόνο τους για να εγκλιματιστούν με τους νέους ιδιοκτήτες και στις νέες συνθήκες και συνήθειες συμβίωσης. Οι κοινές συναντήσεις παλαιών και νέων ιδιοκτητών είναι λειτουργικές για τις περισσότερες περιπτώσεις πουλιών.
  • ασθένεια ή αναπηρία του πουλιού
    απίστευτο και όμως αληθινό... πολλοί ιδιοκτήτες όταν διαπιστώσουν κάποια μόνιμη ασθένεια ή αναπηρία "σουτάρουν" το πουλί. Μου έτυχε φέτος τον Αύγουστο. Η αδερφή μου δουλεύει σε μία μεγάλη αντιπροσωπεία κτηνιατρικών φαρμάκων και κάποιος τους έφερε ένα θηλυκό παπαγαλάκι για να το δει ο γιατρός... τους είπε μισό λεπτό να πάω να παρκάρω το αυτοκίνητο και δεν ξαναφάνηκε ποτέ!!!! Ήταν πριν τον Δεκαπενταύγουστο. Η διάγνωση ήταν μόνιμη μυική αναπηρία του πουλιού στο κεφαλάκι του και δεν μπορεί να το έχει στητό... βέβαια... τρώει και πίνει κανονικά... πετάει από κούρνια σε κούρνια, κάνει μπάνιο κλπ κλπ. Το παπαγαλάκι το υιοθέτησε μία φίλη που έχει άλλα δύο και περνάει ζωή χαρισάμενη!!!
  • αδέσποτα πουλιά που έχουν διαφύγει ή τα έχουν ελευθερώσει
    Πόσες φορές ακούσαμε πως κάποιοι ιδιοκτήτες ξεχαστήκανε και πέταξε μακριά ο φτερωτούλης τους. Συμβαίνει και στους καλύτερους. Επίσης έχω ακούσει ιδιοκτήτες που αδυνατούν να κρατήσουν τα πουλιά τους και ανοίγουν το κλουβί και τα ελευθερώνουν για να ζήσουν στη φύση. Το re-homing αυτών των πουλιών είναι βασικό στο να ξεπεράσει το πουλί το σοκ της άμεσης απομάκρυνσή του από τους οικείους του "που είμαι τώρα... που είναι το κλουβί μου... που είναι η τροφή μου...". Τα πουλιά αυτά, χρειάζονται ιδιαίτερη ηρεμία και στοργή για να μπορέσουν να μπουν ομαλά στη διαδικασία του re-homing και να αρχίζουν να επεξεργάζονται θετικά τις καινούριες συνθήκες της ζωής τους.

Η διαδικασία του re-homing θέλει ιδιαίτερη υπομονή. Όπως προανέφερα τα πουλιά αυτά θέλουν χρόνο... χρόνο... χρόνο... που τη διάρκειά του την ορίζουν μόνο εκείνα και ποτέ εμείς. Εμείς προσφέρουμε (και συγγνώμη που επαναλαμβάνομαι): αγάπη, στοργή, θαυμασμό, προσεγμένο ωράριο, ευρύχωρο κλουβί, ψυχαγωγία, εκπαίδευση, ισορροπημένη διατροφή, επικοινωνία, καθαριότητα. Πάντα όμως με γνώμονα του τι μας επιτρέπουν. Και εννοώ... δεν μπορούμε να έχουμε την απαίτηση να δέχονται μέρα παρά μέρα μπάνιο, αν δεν το έχουν μάθει ποτέ τους... αρκεί και μία στις δεκαπέντε για αρχή. Μπορεί να έχουν μάθει να σιτίζονται μόνο με σπόρια και στην αρχή δεν τρώνε τίποτα άλλο, σιγά-σιγά με απλές προσμίξεις φαγητού θα αρχίζουν να ανακαλύπτουν και άλλες γεύσεις. Μπορεί να μας επιτίθονται (έχω την περίπτωση του Harry) και πάλι σιγά-σιγά και σταθερά, τους αφήνουμε να βγάζουν να ενέργειά τους στο κλουβί τους ή σε παιχνίδια μασήματος και ποτέ δεν αντιδρούμε με βία, ηχητική ή σωματική, πολύ απλά θα χάσουμε ότι έχουμε κερδίσει και θα είμαστε και δύο βήματα παραπίσω ακόμα.

Στις ΗΠΑ και στο Ηνωμένο Βασίλειο υπάρχουν είδη οργανισμοί - φορείς - σύλλογοι που νοιάζονται και μεριμνούν για τέτοιες περιπτώσεις πουλιών και προσπαθούν να βρουν ανάδοχους για να τα υιοθετήσουν. Στην Ελλάδα ακόμα το φαινόμενο δεν βρίσκεται σε έξαρση αλλά πιστεύω ότι είναι μαθηματικά βέβαιο πως θα το αντιμεπίσουμε τα προσεχή χρόνια. Ας είμαστε όσο πιο συνειδητοποιημένοι μπορούμε και ας μεγαλώσουμε τα παιδιά μας (γιατί εκεί βρίσκεται και η ουσιαστική λύση όλων αυτών των προβλημάτων) με αφετηρία το σεβασμό και την αγάπη προς όλα τα όντα που συγκατοικούμε σε αυτόν τον πλανήτη.

Προσωπικά δεν αλλάζω με τίποτα την επιλογή μου να αναλάβω πουλιά από re-homing. Η χαρά που εισπράττω όταν τα βλέπω να βγάζουν τα κλειδωμένα τους συναισθήματα και τις βραχυκυκλωμένες δεξιότητές τους πιστέψτε με είναι ανύπωτη. Ο Μέμος είναι 6,5 και τώρα μαθαίνει να πετά, ο Carlos είναι 10+ και τώρα αρχίζει να σέβεται τις ώρες κοινής ησυχίας, η Νιόνια κατάφερε μετά από 15 χρόνια να τεντώσει τα φτερά της και ο Harry ξεκινάει να αντιλαμβάνεται ότι η επιθετικότητά του στο μόνο που του οφελεί είναι στο ακόνισμα το ράμφους του.

Βέβαια οι ιδιοκτήτες που θα το επιχειρήσουν θα πρέπει να είναι οπλισμένοι με υπομονή, επιμονή, σταθερότητα και άφθονη αγάπη. Όσες περισσότερες πληροφορίες έχουμε τη δυνατότητα να πάρουμε από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες σχετικά με τις συνήθειες του πουλιού, την υγεία του, τη διατροφή του, την ψυχαγωγία του, τις προτιμήσεις του, το χαρακτήρα του, τις αδυναμίες του θα λειτουργήσουν ως πολύτιμο εργαλείο στη διαδικασία του re-homing. Το σημαντικότερο πλεονέκτημα ενός ιδιοκτήτη που έχει επιλέξει την υιοθέτηση ενός re-home παπαγάλου είναι η παρατηρητικότητά του σε συνδυασμό με τις γνώσεις του και την κριτική του σκέψη. Ειδικά για περιπτώσεις που δεν υπάρχουν στοιχεία για την προηγούμενη ζωή του πουλιού ή όταν οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες για χ συναισθηματικούς ή παθολογικούς λόγους δεν μπορούν να δώσουν αντικειμενικές πληροφορίες. Θα πρέπει να θυμόμαστε... δεν υπάρχουν φόρμουλες... κάθε περίπτωση είναι μοναδική και απλά προσαρμόζουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες στην εκάστοτε περίπτωση του re-home παπαγάλου και ποτέ το αντίστροφο.

Δεν χρειάζεται περισσότερος χρόνος σε σχέση με τις άλλες περιπτώσεις υιοθέτησης, απλά χρειάζεται παραγωγικός χρόνος. Και προσοχή... όχι υπερβολές στην αγάπη, στην φορντίδα, στον χρόνο που τους αναλώνουμε, στη διατροφή. Οι re-homing "πληγωμένοι" παπαγάλοι μπορούν πολύ εύκολα να μετατραπούν σε all-homing "ξεγαϊδουρεμένοι" παπαγάλοι. Όσοι από εμάς έχουμε παιδιά το καταλαβαίνουμε.

Τέλος, όσα αναφέρθηκαν για τη διαδικασία του re-homing και των ιδιοκτητών που θα το τολμήσουν θα πρέπει εν δυνάμει να ληφθούν αντίστροφα υπόψη από όλους μας για οποιαδήποτε αρνητική συνθήκη που θα μας υποβάλει να αποχωριστούμε τους καλούς μας φτερωτούς.


...είθε η συνειδητοποίησή μας να έχει αίσια έκβαση για τους φτερωτούς μας φίλους...

...για να ζήσουν αυτοί καλά κι εμείς πιο "ανθρώπινα"...


αφιερωμένο στο Βαγγέλη...