Σας καλησπερίζω και σας παρουσιάζω τα φτερωτά μου φιλαράκια το Μέμο και τον Carlo!!!
Ο πρώτος μου φτερωτός συγκάτοικος είναι ο Μέμος και στη συνέχεια ήρθε και ο Carlos. Μέχρι τότε δεν είχα ποτέ μεγάλα πουλιά γιατί έχω γατιά και το θεωρούσα ασυμβίβαστο. Πιστέψτε όμως τελικά δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα.
MEMOS' STORY
Ο Μέμος είναι ένας African-Grey (Ζακό), γεννήθηκε το 2005 σε ένα από τα μεγαλύτερα πτηνοτροφεία του Βέλγιου, είναι σεξαρισμένος, με δαχτυλίδι και πιστοποιητικά και στην Ελλάδα εισήχθει στις αρχές του 2006.
MEMOS' STORY
Ο Μέμος είναι ένας African-Grey (Ζακό), γεννήθηκε το 2005 σε ένα από τα μεγαλύτερα πτηνοτροφεία του Βέλγιου, είναι σεξαρισμένος, με δαχτυλίδι και πιστοποιητικά και στην Ελλάδα εισήχθει στις αρχές του 2006.
Αγοράστηκε από petshop στο Χολαργό από δύο ιδιοκτήτες οι οποίοι μέχρι τα τέλη του χρόνου τον είχαν επιστρέψει γιατί δε μίλησε!!!!
Τον πήρα Απρίλιο του 2007, δοκιμαστικά ως φιλοξενία για το Πάσχα για να μη μείνει μόνος του τις 3 μέρες που θα έκλεινε το petshop. Με κέρδισε αμέσως!!! Τον αγόρασα, αν και οι ειδικοί φίλοι μου μού έλεγαν ότι πετάω τα λεφτά μου, το θεωρούσαν ένα αντικοινωνικό πουλί, που δεν πρόκειται ποτέ να μιλήσει. Προσωπικά όμως ήθελα να το σώσω γιατί με κέρδισε!!!
Το όνομά του τότε ήταν Σωτήρης από τα προηγούμενα αφεντικά του, το οποίο όμως αγνοούσε επιδεικτικά. Τον βάφτισα με δόξα και τιμή "Μέμο" με πλείστα υποκοριστικά (Μεμάς, Μεμάκος, Μεμίκ κλπ κλπ). Προβληματάκια συμβίωσης υπήρχαν, αλλά όταν υπάρχει καλή διάθεση και από τις δύο πλευρές λύσεις βρίσκονται.
Στην αρχή ήταν ένα αφάνταστα επιθετικό πουλί. Δεν μπορούσε να πλησιάσει άνθρωπος σε απόσταση μικρότερη του μισού μέτρου χωρίς να μπήξει τις φωνές πολύ περισσότερο να διανοηθεί κάποιος να βάλει χέρι μέσα στο κλουβί του. Το αρχικό του κλουβί, στο οποίο έζησε κλεισμένος τα 2,5 πρώτα χρόνια της ζωής του ήταν μεγέθους που δεν μπορούσε να ανοίξει καν τα φτερά του. Τρεφόταν αποκλειστικά με λιόσπορους και δεν επικοινωνούσε κανένας μαζί του. Μπάνιο δεν ήξερε τι σημαίνει, όπως επίσης και χάδι. Εννοείται πως δεν ήξερε να πετάει αν και τα φτερά του δεν ήταν κομμένα. Αυτά για την προϊστορία...
Τώρα πλέον όσον αφορά τα υλικά αγαθά: έχει ένα αρκετά μεγάλο κλουβί (χωράνε δύο άνθρωποι), με πολλά παιχνίδια με τα οποία διασκεδάζει. Βγαίνει στο playstand του κλουβιού του, κάθεται στο χέρι μου και στον ώμο μου, κάνει με σχετική άνεση μπάνιο. Τρέφεται ισορροπημένα και κοιμάται καλά. Τα συναισθηματικά... αναγνωρίζει ότι έχει έναν άνθρωπο που τον αγαπά και έχει καταλάβει ικανοποιητικώς ότι το μόνο που θέλω είναι να είναι ευτυχισμένος. Προσπαθώ να μην είναι απόλυτα προσκολλημένος πάνω μου και να έχει μία σχετική ανεξαρτησία.
Σφυρίζει υπέροχα και του αρέσει να χορεύει με Βαζαίο και Θώδη...!!! (οι ασυμφωνίες που λέγαμε!!!!)
Μη νομίζετε ότι όλα ήταν ρόδινα ή ότι "συμφωνούμε" παντού (το μπάνιο δεν το ήθελε καθόλου, για να βγει από το κλουβί περάσανε 3 χρόνια...) αλλά όπως είπαμε όταν υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη και από τις δύο πλευρές η συμβίωση έχει πάντα αίσια εξέλιξη.
Πολλοί με ρωτούν αν ο Μέμος μίλησε. Και τους απαντώ ότι ο Μέμος είναι υγιής, ευτυχισμένος και χαρούμενος, μασουλάει, σφυρίζει, σκαρφαλώνει, ... αγαπάει και αγαπιέται. Αν θέλει να μιλήσει θα μιλήσει, εγώ πάντως του μιλάω και του μιλάω πολύ και αυτός με ακούει ή μάλλον ως αρσενικάκι ακούει αυτά που θέλει χαχαχαχα!!!
CARLOS' STORY
Ο Carlos είναι ένας Amazon Yellow-Headed, γεννήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 2000, μάλλον από κάποιο Έλληνα εκτροφέα. Δεν είναι σεξαρισμένος και παίζει να είναι και Carlita (ειδικά από κάποιες συμπεριφορές που βλέπω). Κάποια στιγμή θα κάνω dna-test και θα το μάθουμε και αυτό.
Ο Carlos συγκατοικεί μαζί μας τα δύο τελευταία χρόνια. Και αυτός έχει αλλάξει ήδη δύο ιδιοκτήτες. Η βασική του διαφορά με το Μέμο είναι ότι είναι πουλί που έχει αγαπηθεί και φαίνεται. Τον Carlo μου τον χαρίσανε, γιατί και οι δεύτεροι ιδιοκτήτες του δεν μπορούσαν τελικά να αναλάβουν όπως έπρεπε τη φροντίδα του. Η πρόθεση μου ήταν να υπάρχει μία φτερωτή παρουσία για να βλέπει και ο Μέμος ένα παρόμοιο φτερωτό συντροφάκι.
Ο Carlos πετάει υπέροχα, τρελαίνεται για μπάνιο, βγαίνει με άνεση από το κλουβί του, είναι χαδιαρούλης (από τη στιγμή που συνήθισε την παρουσία μου και με εμπιστεύτηκε) και μιμούμενος το Μέμο έχει βελτιώσει τη διατροφή του. Δε δέχεται ακόμα να τον πιάσω ή να κάτσει στο χέρι μου... θέλει τον χρόνο του... Όταν κάνει ζηλίτσες κάνει κάτι καταπληκτικές κραυγές, που αρμόζουν μόνο για τα τροπικά δάση του Αμαζονίου... βελτιωνόμαστε όμως!!! Δεν έχει ιδιαίτερη εξοικίωση με τα παιχνίδια, βασικά τα φοβάται, βλέποντας όμως το Μέμο βελτιώνεται καταπληκτικά. Είναι μοναδικός στο να λύνει κόμπους και να ξεβιδώνει βίδες. Ειλικρινά χαραμίζεται... έπρεπε να τον είχαμε βάλει στο "γόρδιο δεσμό"!!!!
MEMOS & CARLOS
Διαξιφίζουν τα ράμφη τους και παίζουν με κοινά παιχνίδια. Η επίδραση του ενός στον άλλο είναι άκρως θετική. Ακόμα δεν εμπιστεύομαι να τους αφήσω εντελώς μόνους... "η βία ράμφους" με φοβίζει. Είναι χαρούμενοι και ευτυχισμένοι, τους αξίζει και είμαι περήφανη για αυτούς!
